Ποιος θυμάται την «Επόμενη Μέρα»;
Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, η Επόμενη Μέρα ήταν ένα συγκλονιστικό φιλμ επιστημονικής φαντασίας, που στην εποχή του δεν ήταν και τόσο επιστημονική φαντασία. Δεν επρόκειτο για καμία υπερπαραγωγή, ούτε είχε για πρωταγωνιστές υπέρλαμπρα αστέρια του Χόλυγουντ. Ήταν βασικά μια παραγωγή για την καλωδιακή τηλεόραση (αν θυμάμαι καλά) η οποία αφορούσε την καθημερινή ζωή μιας κοινωνίας του Κάνσας πριν, κατά και μετά το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου.
Θα πείτε ότι το θέμα είναι τετριμμένο στην θεματολογία της επιστημονικής φαντασίας. Ίσως, αλλά είπαμε ότι το φιλμ στην εποχή του (στις αρχές της δεκαετίας του 1980, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου) δεν ήταν καθόλου επιστημονική φαντασία. Ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή μεταξύ των υπερδυνάμεων και οι μεγατόνοι που θα εξαπολύονταν εκατέρωθεν θα ήταν αρκετοί για να μακαρίζουν οι επιζήσαντες τους νεκρούς στην Επόμενη Μέρα (του πολέμου).
Ακόμα θυμάμαι το βουβό πλήθος που έβγαινε σαν υπνωτισμένο από την κινηματογραφική αίθουσα συνειδητοποιώντας ότι δεν είχε δει ένα φανταστικό σενάριο αλλά την αποτύπωση ενός ανατριχιαστικά πιθανού ενδεχόμενου.
Έκτοτε βέβαια πέρασε καιρός. Ο Ψυχρός Πόλεμος μας άφησε χρόνους και ένας γενικευμένος πυρηνικός πόλεμος είναι πλέον ουσιαστικά αδύνατος –για πολλούς και διάφορους λόγους, τους οποίους δεν μπορώ να αναλύσω σε ένα μικρό σημείωμα.
Εν πάση περιπτώσει, κάποια πράγματα εντυπώνονται βαθιά στον υποσυνείδητο νου και η φράση «Επόμενη Μέρα» ήταν ένα απ’ αυτά. Είναι ταυτόσημη με την επαύριο κάποιας συγκλονιστικής, οικουμενικής και ανθρωπογενούς καταστροφής. Έγινε μιμίδιο.
Κι επειδή η λήξη του Ψυχρού Πολέμου έκανε μεγάλη χαλάστρα στη γκάμα αυτών των καταστροφών, έπρεπε να ανακαλύψουμε μια νέα λύση. Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς. Έτσι βρέθηκε ο διάδοχος. Και το όνομα αυτού «Παγκόσμια Υπερθέρμανση»
Ε-ε-έρχεται! Ετοιμαστείτε να απολαύσετε (;) στις μεγάλες οθόνες σας την ταινία «Μετά την Επόμενη Μέρα» (The Day After Tomorrow - μέχρι και τον τίτλο άφησαν ανέπαφο οι μπαγάσηδες!) στις 28 Μαΐου σε παγκόσμια πρεμιέρα (και στην Ελλάδα βέβαια). Βλέπετε οι πρεμιέρες είναι πλέον παγκόσμιες (θυμάμαι πέρυσι το καλοκαίρι τις γιγαντοαφίσες του Matrix Recargado καταμεσής στο άγονο αλτιπλάνο της Βολιβίας εν μέσω λάμα και εξαθλιωμένων Ινδιάνων). Βλέπετε η «τρισκατάρατη παγκοσμιοποίηση» έχει και πολλές πτυχές που κανείς δεν έχει κάτσει να εξετάσει σοβαρά σε όλη τους την έκταση. Ίσως ούτε και να μπορούσε.
Λοιπόν η ταινία αφορά την σημερινή Δαμόκλειο Σπάθη που δεν λέγεται πια Πυρηνικά Όπλα αλλά Φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Η ταινία παίρνει το Επικρατούν Αναμφισβήτητο Τροπάρι που πιπιλίζουν οι πάντες (από τους επαΐοντες μέχρι την κυρά Κατίνα που έχει το ψιλικατζίδικο στη γωνία), δηλαδή την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω των εκπομπών διοξείδιου του άνθρακα από ανθρωπογενείς δραστηριότητες και το ξεχειλώνουν μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Το σενάριο: κατακλυσμικές καταστροφές εξαιτίας της αιφνιδιαστικής ανατροπής της κλιματολογικής ισορροπίας και εξίσου αιφνιδιαστική έλευση μιας νέας εποχής παγετώνων.
«Έχω καλά και κακά νέα» είπε ο σκηνοθέτης της ταινίας Ρόλαντ Έμεριχ στους υπεύθυνους παραγωγούς ενώ η ταινία γυριζόταν. «Θα αρχίσω από τα κακά: ο πλανήτης κινδυνεύει και θα καταστραφεί πολύ σύντομα. Τα καλά νέα είναι ότι το φιλμ θα μας φέρει χρήμα με τη σέσουλα». (Βήμα, 27.3.2004)
Ο Έμεριχ είναι απ΄ αυτούς που τρίβουν προκαταβολικά τα χέρια τους. Υπάρχουν κι ένα σωρό επιφανείς και αφανείς ήρωες που προωθούν με κάθε τρόπο το Τροπάρι χωρίς να αποκομίζουν κανένα υλικό όφελος. Βλέπετε αυτοί είναι οι Αγνοί Ιδεολόγοι που εξασφαλίζουν το εισιτήριό τους για τον παράδεισο. Ή οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι όπως έλεγε και κάποιος παλιός πανέξυπνος τσοπάνης.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της ιστορίας: η αντικατάσταση ενός (τότε) Ξεκάθαρου και Άμεσου Κινδύνου (γενικευμένος πυρηνικός πόλεμος) με έναν Ασαφέστατο και Μακροπρόθεσμο Κίνδυνο (παγκόσμια υπερθέρμανση) ο οποίος στο συλλογικό υποσυνείδητο θα είναι εφεξής Ξεκάθαρος και Άμεσος Κίνδυνος.
Ολως συμπτωματικώς (;) ο τίτλος της ταινίας ταυτίζεται με τον τίτλο ενός παλιού μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας του "αντιδραστικού" Ρόμπερτ Χάινλαϊν, με θέμα μια μελλοντική θεοκρατική δικτατορία. Ξέρετε, θεμελιωμένη από ανθρώπους που Γνωρίζουν την Απόλυτη Αλήθεια και εφαρμοσμένη σε πληθυσμούς που προσκυνούν αυτή την Απόλυτη Αλήθεια. Οποιοιδήποτε συνειρμοί αποτελουν απλώς αποκυήματα αχαλίνωτης φαντασίας.
Η NASA απαγόρευσε λέει τον σχολιασμό της ταινίας (Βήμα, 5.5.2004) μάλλον ενθυμούμενη την μνημειώδη γκάφα της με το θέμα της διάψευσης των ανοήτων που ισχυρίζονταν ότι δεν πήγαμε ποτέ στη Σελήνη κλπ (βλ. και Επικαιρότητα Δεκεμβρίου 2002). Βέβαια δεν είμαι σίγουρος πόσο καλά έκανε, γιατί έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που οποιαδήποτε δήλωση (ή ανυπαρξία δήλωσης) ενισχύει όλο και περισσότερο το Τροπάρι. Το εκάστοτε Τροπάρι.
Να κι άλλο ένα Τροπάρι. Θυμάστε την Πρωτοβουλία Μπους (του τωρινού) για την εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος και άλλα τέτοια μεγαλεπήβολα (και κούφια); Μερικά παχιά λόγια, μερικές ιδεοληψίες, μερικές μισές αλήθειες, ολίγη από συνωμοσιολογία, κάμποση από καχυποψία, ακόμα πιο κάμποση από διαστρέβλωση και pronto το τροπάρι της Μεταδιαστημικής Εποχής: Οι-Κακοί-Αμερικάνοι-με-τον-Σατανά-Μπους-Προγραμματίζουν-τον-Άμεσο-Αποικισμό-του-Διαστήματος-Απεργαζόμενοι-Ύποπτα-Σχέδια-Για-την-Ελευθερία-και-τη-Δημοκρατία-των-Λαών. Οποιοσδήποτε συνειρμός με την Εναλλακτική Λύση 3 είναι απολύτως συμπτωματικός.
Κάθε φορά που διαβάζω κάποιο άρθρο σε εφημερίδα ή περιοδικό με θέμα την αστροναυτική έχω την εντύπωση ότι ο αποικισμός του Γαλαξία ξεκινά σε λίγες βδομάδες και ότι το αστρόπλοιο Εντερπράιζ είναι δεμένο στο ντόκο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Να κάτι πρόσφατο (Βήμα, 9.4.2004). Τα σχόλια σε bold δικά μου.
«Ολοένα πληθαίνουν οι επιστήμονες οι οποίοι πιστεύουν ότι [η γαιοποίηση του Άρη] είναι εφαρμόσιμη» (ψέματα, το αντίθετο συμβαίνει). «Αυτό φάνηκε σε διεθνές συνέδριο που διοργανώνει η NASA μέσα στο πλαίσιο του προγράμματος πολλών δισεκατομμυρίων (αισχρό ψέμα!) που έχει παραγγείλει ο Τζωρτζ Μπους (κι άλλο ψέμα: ο πρόεδρος των ΗΠΑ απλώς προτείνει, το Κογκρέσο αποφασίζει, και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει αποφασίσει ακόμα). «…Όλα μοιάζουν πιθανά» (η μαγική φράση που αφήνει να εννοηθούν τα πάντα)
Το σημαδιακότερο πάντως είναι οι προσεκτικά σταχυολογημένες δηλώσεις των επιστημόνων. «Δεν είναι λίγοι όμως κι οι επιστήμονες που θεωρούν τη σκέψη φρικτή. ‘Η γαιοποίηση του Άρη είναι πραγματοποιήσιμη (ναι αμέ, σε μερικές χιλιάδες χρόνια) κι αυτό είναι το φοβερό» (γιατί;) δήλωσε στην εφημερίδα Guardian ο Πωλ Μουρντίν του Αστρονομικού Ινστιτούτου του Καίμπριτζ. «Σα να μην έφταναν τα χάλια του κόσμου μας όπως τον καταντήσαμε, θέλουμε τώρα να τα επεκτείνουμε και σε άλλον πλανήτη…» (η επιτομή του zeitgeist της παρκημασμένης Δύσης του 21ου αιώνα σε όλο της το μεγαλείο).
Κοιτάτε αλλά μην αγγίζετε! Τζιζ! Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είναι τόσο ηλίθιοι μερικοί επιστήμονες ή απλώς παίζουν κάποιο παιχνίδι (ε τι να κάνει, κόλλησα κι εγώ συνωμοσιολογίτιδα!) «Προτού προλάβουμε να εξερευνήσουμε τι είδους ζωή υπήρξε ή υπάρχει στον Άρη», λέει η αστροβιολόγος της NASA Λίζα Πρατ, «σπεύδουμε να μιλήσουμε για μεγαλεπήβολα σχέδια με τα οποία θα εξαφανίσουμε οτιδήποτε ζωντανό φιλοξενεί στο έδαφός του. Αυτό είναι ηθικώς απαράδεκτο».
Ή η Λίζα Πρατ έχει εμπεδώσει τις τελευταίες σκηνές του Total Recall όπου η γεωπλασία του Άρη συντελείται μέσα σε πέντε λεπτά, ή έκανε πλάκα με τους δημοσιογράφους. Τι άλλο μπορώ να πω; Εκτός αν πρόκειται για το Πνεύμα της Εξερεύνησης και της Τόλμης του 21ου αιώνα (αυτού που θα μας φέρει –λέει- αποικίες στη Σελήνη (χα!) και στον Άρη (χα-χα!) και άλλα τέτοια που όσο περνά ο καιρός απομακρύνονται όλο και περισσότερο στη σφαίρα του απίθανου.
Δίκιο έχουν όμως ο Μουρντίν και η Πρατ. Πού να τρέχουμε τώρα στον Άρη και στη Σελήνη. Εδώ γίνεται κοσμοχαλασιάς! Να, ορίστε, το λένε και τα ΜΜΕ: «Ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα και στους καταναλωτές προκαλούν νέες έρευνες της Αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ από τις οποίες διαπιστώθηκε ότι αυξάνεται ο αριθμός των τροφίμων ευρείας κατανάλωσης στα οποία εντοπίζονται υψηλά επίπεδα ακρυλαμίδιου, καρκινογόνου ουσίας. Εκτός από τα… συνήθη ύποπτα προϊόντα, όπως τσιπς, τηγανητές πατάτες, μπισκότα, είδη ψωμιού κ.α., υψηλές συγκεντρώσεις ανιχνεύτηκαν ακόμα και σε ελιές, χυμούς, κοτόπουλα (φαστ φουντ) κ.α.» (Βήμα, 27.3.2004).
Πα-πα-πα! Είμαστε όλοι καταδικασμένοι! Ας δράσουμε όσο είναι καιρός.
Ευτυχώς υπάρχουν και ελπίδες ακόμα. Να, διαβάζω στην Καθημερινή (24.3.2004) ότι «στα χέρια τους παίρνουν οι τοπικές κοινωνίες το ζήτημα της προστασίας από την επικείμενη εισβολή των μεταλλαγμένων στη χώρα». Παλιά είχαμε τους Τούρκους, τώρα έχουμε τη σόγια. Κι επειδή ο τράχηλος του Έλληνα ζυγό δεν υποφέρει, τα νομαρχιακά συμβούλια των νομών Κυκλάδων, Λασιθίου και Ευρυτανίας ύψωσαν το Τιμημένο Λάβαρο της Επανάστασης και κήρυξαν μέσα σε ατμόσφαιρα γνήσιου επαναστατικού οίστρου τις περιοχές τους «ελεύθερες από μεταλλαγμένα». Κι έτσι, όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα, ο αριθμός των «ελεύθερων νομών» ανέβηκε σε τριάντα.
Θέλει αρετή και τόλμη η λευτεριά. Το λέει κι ο ποιητής.
«Από πρόσφατη έρευνα που έγινε από τον εκπαιδευτικό και αναλυτή της εκπαίδευσης κ. Χρ. Κάτσικα σε 400 μαθητές γυμνασίων και τεχνικών επαγγελματικών εκπαιδευτηρίων της χώρας προέκυψε ότι σχεδόν οι μισοί απ’ αυτούς δεν είχαν ιδέα για το τι ακριβώς σημαίνει η επέτειος της 25ης Μαρτίου, ούτε γιατί γιορτάζεται κάθε χρόνο…» (Βήμα, 25.3.2004).
Στην έρευνα αυτή, ένα 15% των μαθητών δήλωσε ότι έχει πλήρη άγνοια σχετικά με την επέτειο, ένα 20% ότι έχει άγνοια για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Λιγότεροι από τρεις στους δέκα (δηλώνουν πως) έχουν ικανοποιητικές γνώσεις για την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου.
«Δεν μας το δίδαξαν!», είναι η μεθυπνωτική εντολή που παπαγαλίζαμε μικροί όταν μας ρωτούσαν κάτι για το οποίο είχαμε μαύρα μεσάνυχτα επειδή τα είχαμε φορτώσει στον κόκορα ή επειδή είχαμε κάνει κοπάνα. Οι περισσότεροι ενήλικες εξακολουθούν να το παπαγαλίζουν –μόνο που αυτή τη φορά το πιστεύουν κιόλας. Έτσι είναι. Ο άνθρωπος ωριμάζει μεγαλώνοντας.
Στις εξετάσεις του 2003, το 72% των μαθητών της Β’ Λυκείου και το 53% της Γ’ Λυκείου βαθμολογήθηκαν κάτω από τη βάση στην Ιστορία γενικής παιδείας. «Μήπως πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή λειτουργικού αναλφαβητισμού, δηλαδή για έλλειψη της ικανότητας να χρησιμοποιεί το άτομο τις όποιες γνώσεις έχει λάβει στα 12 χρόνια της σχολικής του πορείας για να επιλύει στοιχειώδη προβλήματα;», διερωτάται βαθμολογητής των περυσινών γραπτών (Βήμα, 25.3.2004).
Αχ, Κακούργα Κενωνία! Αχ Κακούργο Σύστημα!
Και κάτι τελευταίο:
1. Δείτε από το Macedonia TV το Scare Tactics. 2. (Ξανα)διαβάστε το Messengers of Deception του Ζακ Βαλλέ.
Σας ορκίζομαι ότι δεν είχα ιδέα για το Scare Tactics όταν έγραφα το άρθρο «Οριακά Φαινόμενα vs Big Brother” στο τεύχος 188 του Ανεξήγητου…
Και η Ομοιόσταση συνεχίζεται
Η Συνταγή του Μήνα
Μαγειρεύετε; Αν ναι, καλά κάνετε. Όμως όσο μαγειρεύετε εσείς, μαγειρεύουν κι άλλοι για σας (για το καλό σας). Η παρακάτω συνταγή τηλεοπτικής μαγειρικής προέρχεται από το http://greekforum.tripod.com/index.html και είναι απολαυστική.
Υλικά * 1 μεζούρα διαστρέβλωσης κάποιας άποψης * 1 μεζούρα "εθνικού" θέματος * 1 παραπλανητική ερώτηση να επικρέμεται στην οθόνη * 1 κουταλιά της σούπας εταιρική απληστία * 1 κουταλιά της σούπας (αντι-)επαγγελματική αγυρτεία * 1 λαό φοβισμένο και ηττοπαθή, εθισμένο στις μισές αλήθειες (βλέπε "Προετοιμασία Λαού")
Προετοιμασία Λαού * Διάρκεια: 30 χρόνια * Προετοιμάζουμε το λαό καλλιεργώντας του αίσθημα ανασφάλειας και ανικανότητας με τον ακόλουθο τρόπο: - Eγκαθιδρύουμε ένα κοινωνικό-πολιτικό σύστημα απέραντης γραφειοκρατίας και κρατισμού που να μην επιτρέπει στους ανθρώπους να αναπτύξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες και τα ταλέντα τους - Kαλλιεργούμε ό,τι χαμηλότερο και ταπεινότερο υπάρχει μέσα στον κάθε πολίτη προβάλλοντας ξεγάνωτους "κοσμικούς" ντενεκέδες ως πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς - Iσοπεδώνουμε το εκπαιδευτικό σύστημα με τη βοήθεια αριστερίστικων ιδεολογημάτων, κρατικής ανικανότητας, κομματικής εφόδου και πολιτικής εθελοτύφλωσης ενώ ταυτόχρονα θεοποιούμε την "ΕΥΚΟΛΙΑ" - Mία ωραία πρωία ανοίγουμε τις πύλες στον διεθνή ανταγωνισμό τον οποίο προηγουμένως έχουμε είτε παντελώς αγνοήσει είτε πλήρως δαιμονοποιήσει - Προβάλλουμε ό,τι ενισχύει την εικόνα του άγριου (αλλά αποτελεσματικού), απολίτιστου και βάρβαρου (αλλά ευφυούς) Τούρκου, αγνοώντας ό,τι το θετικό και ελπιδοφόρο εκδηλώνεται στη γειτονική χώρα, δημιουργώντας έτσι ενστικτώδη φοβία και ηττοπάθεια απέναντι στον εξ'ανατολών γείτονα
Παρασκευή * Διάρκεια: 3 - 33 λεπτά * Χρησιμοποιούμε το λαό, σ'ένα τηλεοπτικό ταψί 17", ως υπόστρωμα. Αναμιγνύουμε καλά όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα περιχύνουμε πάνω στο λαό. Προσοχή! Όσο υψηλότερο το μορφωτικό / πολιτιστικό επίπεδο του λαού τόσο μεγαλύτερη η τέχνη που απαιτείται στο ανακάτωμα!
Σερβίρισμα Σερβίρεται σε τηλεοπτική συχνότητα της αρεσκείας σας (ή της αρεσκείας των γειτόνων σας), συνοδευόμενο από ύφος (αν-)ειλικρινούς ανησυχίας. Για ορεκτικό συνίσταται κοκτέηλ τροχαίων ατυχημάτων ενώ για επιδόρπιο προβολή ρουφήγματος κοκαϊνης (για τις ανάγκες της ενημέρωσης), όταν οι Ρωσίδες των στριπτιζάδικων δεν βρίσκονται στην επικαιρότητα.
