Ο ΑΚΗΡΥΚΤΟΣ ΧΗΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Έχω γράψει πολλά και πολλές φορές σχετικά με τον συνεχιζόμενο Πόλεμο των Λέξεων και τους άδειους ντενεκέδες-κωδωνοκρούστες-«έγκυρους» δημοσιογράφους που ξαμολούν στα ΜΜΕ νέα (αν και προβλέψιμα) mantram που με την αδιάκοπη, υπνωτιστική επανάληψη, προκαλούν αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης στην μεγάλη μάζα των καταναλωτών «ειδήσεων».
Να ένα νέο κρούσμα. Η πυρκαγιά στη χωματερή Ταγαράδων τον περασμένο Ιούλιο αποτέλεσε τον καταλύτη για μια νέα μετάλλαξη των σχετικών μιμιδίων:
«Συνθήκες σοβαρού χημικού ατυχήματος δημιουργούν οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές σε χωματερές, καθώς αποδεσμεύουν τοξικές και εξαιρετικά καρκινογόνες χημικές ουσίες, όχι μόνο κοντά στην εστία της φωτιάς αλλά και σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων απ’ αυτή» (Καθημερινή, 20.7.2006).
«Περισσότεροι από 800 τόνοι επικίνδυνων για την υγεία ουσιών εκπέμπονται ετησίως στην Ελλάδα» (Βήμα, 13.8.2006).
Όμως η Μεγάλη Ανακάλυψη του περασμένου καλοκαιριού δεν ήταν ότι οι φωτιές στις χωματερές αποτελούν εκδηλώσεις ενός Ακήρυκτου Χημικού Πολέμου (όποιος τολμήσει να μου κλέψει την καινοτομική αυτή έκφραση θα φάει μήνυση!). Κάποιοι άλλοι ανακάλυψαν ότι και οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν χημικές-καρκινογόνες βόμβες! Ναι! Σύμφωνα με μια καθηγήτρια Χημείας στο ΑΠΘ, «Η εμπειρία μας από πυρκαγιές σε δάση δείχνει άμεσες επιπτώσεις στην ατμοσφαιρική ρύπανση» (Καθημερινή, 27.8.2006).
Προβλέπω ότι η επόμενη Μεγάλη Ανακάλυψη θα αφορά τις άμεσες επιπτώσεις του καπνού των τσιγάρων στο σχηματισμό της αιθαλομίχλης των μεγαλουπόλεων.
ΘΡΑΣΟΣ
Από την Καθημερινή (5.8.2006) «Πριν από 30-40 χρόνια οι αλλεργίες ήταν μια πάθηση με μικρό αριθμό ασθενών αλλά σήμερα… το ποσοστό των ατόμων που πάσχουν από εποχικές αλλεργίες ξεπερνάει πλέον το 15% στο σύνολο του πληθυσμού και η τάση είναι αυξητική».
Καλά, αυτά τα ξέραμε. Αλλά το δημοσίευμα συνεχίζει...
«Οι αλλεργιολόγοι σε όλο τον κόσμο συσχετίζουν την αύξηση ων αλλεργιών με τις συνθήκες ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις αλλά και με τη διατροφή».
Είναι απίστευτο το θράσος των «επαϊόντων» που σας ταΐζουν ψέματα και ανοησίες. Ώστε έτσι ε; Οι «επαΐοντες» μας λένε ότι πριν από ας πούμε 100 χρόνια που δεν είχαμε αλλεργίες, οι πόλεις ήταν πεντακάθαρες (γεμάτες κοπριές, λιμνάζοντα νερά γεμάτα κουνούπια, σκουπίδια, ποντίκια, ανήλια και ανθυγιεινά σπίτια χωρίς τουαλέτα, μολυσμένα πηγάδια, σύννεφα αποπνικτικής σκόνης όταν φυσούσε άνεμος κλπ).
Ξέρετε ότι το 1854, ένας στους δέκα Αθηναίους πέθανε από χολέρα; Όμως όταν θέριζε η φυματίωση, κανείς δεν έπασχε από αλλεργίες.
Παρομοίως, τα «αγνά» τρόφιμα της «παλιάς, καλής» εποχής ήταν εγγύηση για μακροζωία και υγεία (δηλαδή εγγύηση για βρουκέλλωση, χολέρα, τύφο, δυσεντερία, σαλμονέλλωση, ρευματισμούς και πάει λέγοντας).
Για όσους τα διέθεταν φυσικά.
ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ
Kι ο Πόλεμος των Λέξεων με αναμεταδότες τους κωδωνοκρούστες που λέγαμε συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Από το Βήμα, 13.8.2006:
«Τα παράδοξα καιρικά φαινόμενα που ζήσαμε [Σ.Σ. ποια ακριβώς;] και συνεχίζουμε να ζούμε το τελευταίο διάστημα [Σ.Σ. εσείς θυμάστε ποια ήταν τα παράδοξα φαινόμενα του καλοκαιριού που μας πέρασε;]…
μάλλον ήρθαν για να μείνουν. Είναι μια από τις απτές αποδείξεις ότι ο πλανήτης μας ‘ασθενεί βαρέως’ και η νόσος του είναι σε πλήρη εξέλιξη [Σ.Σ. άλλος ασθενεί, αλλά τέλος πάντων…]
Μαζί με τον πλανήτη θα ήταν αδύνατον να μην ασθενούμε και εμείς» [Σ.Σ. μεταβατική ιδιότητα, δηλ. εάν α=β και β=γ, συνεπώς α=γ]
Και τα μαθηματικά είναι αμείλικτα. Μα φυσικά και ασθενούμε!
«’Καταστάσεις της φυσιολογικής ζωής όπως η εμμηνόπαυση αντιμετωπίζονται ως ασθένειες. Ήπια προβλήματα παρουσιάζονται ως σοβαρές αρρώστιες από καμπάνιες χρηματοδοτούμενες από τις εταιρείες όπως το Σύνδρομο του Ευερέθιστου Εντέρου. Παράγοντες κινδύνου όπως η χοληστερόλη και η οστεοπόρωση αντιμετωπίζονται ως αρρώστιες’ σημειώνουν οι Ρέι Μόινιχαν και Ντέιβιντ Χένρι στη διαδικτυακή επιθεώρηση PLOS Medicine» (Καθημερινή, 20.8.2006).
Μια που πιάσαμε τα μαθηματικά, ποια είναι η λύση της εξίσωσης Αδιαμφισβήτητοι Χρησμοί του Επιστημονικού Ιερατείου + Δημοσιογραφική Τρομοεμπορία + Γενικευμένη Τρομολαγνεία; Μα ειδήσεις σαν κι αυτή που ακολουθεί:
«Οκτώ στους δέκα Έλληνες ανησυχούν επειδή πιστεύουν ότι ως ασθενείς θα έρθουν αντιμέτωποι με λανθασμένη διάγνωση, θεραπεία ή φαρμακευτική αγωγή. Οι Έλληνες ζουν με το φόβο των συνεπειών ενός ιατρικού λάθους και είναι οι πρώτοι μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών στην έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό…» (Ελευθεροτυπία, 10.7.2006).
Να ήταν και ο μοναδικός φόβος με τον οποίο ζουν οι Έλληνες… Το καλύτερο όμως είναι το εξής:
«Η ανασφάλεια των Ελλήνων πάντως δεν προέρχεται από προσωπική εμπειρία, αφού μόνο το 13% είναι θύμα ιατρικού σφάλματος»
Καλό ε;
ΤΕΛΙΚΟ Ή ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΣΥΝΟΡΟ;
Περιμένετε ακόμα τα φοβερά και τρομερά διαστημικά κατορθώματα που υπόσχεται η NASA και τα οποία απληροφόρητοι και άσχετοι δημοσιογράφοι προπαγανδίζουν στον τύπο και στο Διαδίκτυο; Μα δεν το μάθατε ακόμα; Οι (αφιλόξενοι και παντέρημοι) πλανήτες και δορυφόροι του Ηλιακού μας Συστήματος αποτελούν παρθένα (pristine) περιβάλλοντα που ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα να επηρεάσει (δηλαδή καλά κάνει και κάθεται στ’ αυγά του εδώ στη Γη). Όχι, ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα να αποβιβαστεί στη Σελήνη (καλά, εκεί πήγε σε μια στιγμή τρέλας…) και στον Άρη, διαταράσσοντας έτσι την αιώνια ηρεμία των χωρίς ατμόσφαιρα νταμαριών που ξεροψήνονται από τη ραδιενέργεια και την ακτινοβολία ή που παγώνουν μερικές δεκάδες βαθμούς κάτω από το μηδέν (βλ. και το άλμπουμ των εξωγήινων τοπίων στην προηγούμενη Επικαιρότητα ). Ήδη έχει γεμίσει το Ηλιακό Σύστημα με συντρίμμια των μηχανημάτων του. Σα δε ντρέπεται…
Να, διαβάστε για παράδειγμα το βιβλίο του Mark Williamson, Space: The Fragile Frontier. Όχι πολλά χρόνια πριν ήταν το Τελικό Σύνορο. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί…΄
Προς το καλύτερο βέβαια…
«Ποτέ δεν είναι αργά να προειδοποιούμε για μελλοντικούς κινδύνους», γράφει ο Williamson. Ο ίδιος πιστεύει ότι πρέπει να δράσουμε τώρα «προτού το Τελικό Σύνορο μεταβληθεί σε ένα άνομο, εγωιστικό και αδάμαστο σύνορο».
Να μου το θυμηθείτε. Βιβλία σαν κι αυτό αποτελούν τις πρώιμες προσπάθειες για την «ιδεολογική» κάλυψη και δικαιολόγηση της διαστημικής αδράνειας –και μη σας ξεγελά η συνεχής μπουρδολογία και κενολογία από τους απληροφόρητους και άσχετους δημοσιογράφους. Άλλο η ήρα και άλλο το σιτάρι.
Να και δυο κόκκοι σιταριού:
Πρώτος κόκκος: «Σε μια μελέτη που ανακοινώθηκε [στα τέλη Σεπτεμβρίου] από το Αμερικανικό Ινστιτούρο Αεροναυτικής και Αστροναυτικής (ΑΙΑΑ)… αναφέρθηκε ότι οι νεαροί Αμερικανοί ενήλικες ‘αδιαφορούν σε μεγάλο ποσοστό’ για το Όραμα Διαστημικής Εξερεύνησης που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Μπους τον Ιανουάριο του 2004» (ξέρετε, εκείνα τα ευχολόγια που μεταφράστηκαν σε «κατάκτηση του Άρη μέχρι το 2020»). Η ίδια είδηση αναφέρει ότι μόνο το 29% ενδιαφέρεται για μια επανδρωμένη επιστροφή στη Σελήνη, ενώ σχεδόν το 70% αντιτίθεται σε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη (είδηση στο spacedaily.com, 27.9.2006).
Δεύτερος Κόκκος: Ξέρετε ότι ένα σπάνιο (;) είδος εντόμου ενδεχομένως να εμποδίσει την επέκταση των τηλεσκοπίων του περίφημου Αστεροσκοπείου Keck στην άγονη και αφιλόξενη βουνοκορφή Μαούνα Κέα της Χαβάης; Για να σας πιάσει κλαυσίγελως διαβάστε εδώ.
ΤΣΟΝΤΑ ΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!
«Δείξε τσόντα, θα πεινάσεις», φώναζε κάποτε το φιλοθεάμον κοινό στις σκοτεινές αίθουσες των κακόφημων κινηματογράφων που πρόβαλλαν –στη ζούλα- ταινίες πορνό. Όμως προοδεύσαμε έκτοτε. Από πορνό σήμερα έχουμε να φάνε κι οι κότες. Κι όχι μόνο σεξουαλικό, αλλά κάθε μορφής. Να για παράδειγμα (από το epolitix.com, 3.8.2006).
«[Σύμφωνα με μια μελέτη του Ινστιτούτου Έρευνας Εσωτερικής Πολιτικής-IPPR], η κινδυνολογία για την παγκόσμια υπερθέρμανση στη Βρετανία ισοδυναμεί με ‘κλιματολογικό πορνό’ αφού ερεθίζει τον κόσμο χωρίς να τους ενθαρρύνει να αναλάβουν δράση…
»…Τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση και οι περιβαλλοντικές ομάδες έχουν προκαλέσει την δημόσια αδράνεια παρουσιάζοντας το πρόβλημα με συγκεχυμένο, αντιφατικό και χαοτικό τρόπο…
»’Υποψιαζόμαστε ότι ένας από τους λόγους που ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο ασχολούμενοι με το πρόβλημα είναι επειδή συναρπαζόμαστε στα κρυφά, σαν να παρακολουθούμε πορνό ή μια θεαματική καραμπόλα αυτοκινήτων’», [είπε ο Simon Retallack, στέλεχος του IPPR].
Και πάλι καλά. Κάπου αλλού, στο Ιράκ ας πούμε, τα «πορνό» είναι πολύ χειρότερα.
«Ένα… ‘προβληματικό’ σημείο της εξέγερσης στο Ιράκ είναι [ότι τα στελέχη της] ενδιαφέρονται περισσότερο να δημιουργήσουν εικόνες στα ΜΜΕ… και ελάχιστο ενδιαφέρον δείχνουν στο να κερδίσουν την υποστήριξη της πλειοψηφίας των Ιρακινών… Εστιάζουν τις προσπάθειές τους στη δημιουργία ‘εικόνων χάους’. Έτσι πολλές αντάρτικες ομάδες βιντεοσκοπούν τα μέλη τους να ανατινάζονται και μετά βάζουν το βίντεο στο Δίκτυο. Μερικές φορές πρόκειται για περίπλοκες επιχειρήσεις βιντεοσκόπησης με περισσότερες από μία κάμερες σε διαφορετικές γωνίες…
»Δεν υπάρχει αγώνας εθνικής απελευθέρωσης μεταξύ κάποιας συμπαγούς ιρακινής δύναμης και των δυνάμεων της Συμμαχίας, και ακόμα περισσότερο, δεν βλέπουμε και πολλά ίχνη του εμφύλιου πολέμου μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών που είχαν προβλέψει πολλοί. Αντι γι αυτό υπάρχει ένα είδος ‘θεάματος του θανάτου’, ανελέητες και χωρίς νόημα βομβιστικές επιθέσεις… [εναντίον] ανδρών, γυναικών και παιδιών, από απρόσωπους και χωρίς όνομα δολοφόνους… Το Ιράκ παίρνει την κουλτούρα του ‘βομβιστή αυτοκτονίας’ και την προχωρά ένα βήμα παραπέρα: μπορούμε να πούμε ότι το Ιράκ είναι το πρώτο Αυτοκτονικό Κράτος…» (από το spiked.com).
Ένα Μαύρο Ρεύμα εν δράσει; Μήπως το ρυάκι γίνει ποτάμι; Ένας προάγγελος χειρότερων δεινών; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η «σκληρότητα» του «πορνό»;
(από το ogrish.com)
(από το ogrish.com)
«…Θα ήταν εύκολο οι πιστοί του να καταλάβουν πότε θα πλησίαζε αυτή η μεγάλη στιγμή γιατί τότε οι άνθρωποι θα άρχιζαν να μοιάζουν με τους Μεγάλους Παλαιούς. Θα γίνονταν αχαλίνωτοι και ασύδοτοι πέρα από το καλό και το κακό, αδιαφορώντας για νόμους και ηθική και ξεσπώντας σε ένα ξέφρενο ξεφάντωμα μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από κραυγές και σκοτωμούς. Μετά οι λευτερωμένοι Παλαιοί θα τους δίδασκαν νέους τρόπους να αλαλάζουν, να σκοτώνουν και να ξεφαντώνουν και ολάκερη η Γη θα φούντωνε σε ένα ολοκαύτωμα έκστασης και κραιπάλης…» (Χ.Φ. Λάβκραφτ, Το Κάλεσμα του Κθούλου).
Και μη ισχυρότερα που λένε…
ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ
Ή γιατί το παρελθόν δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε
(Κάθε φορά η χρονομηχανή θα σας μεταφέρει σε ένα ακόμα future perfect. Ή σε ένα ακόμα Σημείο Αγκίστρωσης)
